„Niezbadane życie nie jest warte życia” (Sokrates)
a stres chroniczny wśród osób wykluczonych, które swoje życie badać są wręcz zmuszane
Jeżeli jesteś osobą niepełnosprawną;
Jeżeli tworzysz z kimś bliskim Tęczową rodzinę;
Jeżeli jesteś osobą transseksualną i Twoi najbliżsi borykają się z tym, czego wszyscy razem doświadczacie;
Ten projekt jest dla Ciebie
Drodzy Państwo
Należycie do tych, którzy nieustannie muszą podejmować wyzwania, jakie świat stawia przed Wami. Wychodzicie poza narzucone reguły i schematy. Pragniecie żyć tak, jak czujecie i żadna opinia, żadne przekonanie innych ludzi nie może Wam tego zabronić. Wiemy, że społeczeństwo może być mało tolerancyjne, że może ono żyć w zamkniętych schematach, lecz to Wy ukazujecie jak można przekraczać bariery. Możecie być przykładem dla tych ludzi, którzy nie mają odwagi żyć tak jak chcą. Tak naprawdę nieistotne jest, czy ktoś jest osobą homoseksualną, heteroseksualną, transseksualną, czy osobą niepełnosprawną, wszyscy jesteśmy ludźmi, nie powinniśmy dzielić nikogo na gorszych czy lepszych.
Nie ma ludzi gorszych ani lepszych, wszyscy jesteśmy równi
Niejednokrotnie osoby niepełnosprawne udowadniały i udowadniają, ile mają sił i ile mają zapału w dążeniu do własnych celów. Mamy wiele przykładów, że te osoby potrafią czynić tak cudowne rzeczy, że tym, jak twierdzi społeczeństwo, zdrowym, nawet się nie śniło. Tacy ludzie są dla nas wspaniałym przykładem i cennym drogowskazem. Pomimo wielu trudności potrafią osiągać bardzo dużo. To Wy jesteście wzorcem dla tych, którzy w Was wątpią, którzy kierują w Waszą stronę słowa, których usłyszeć nie powinniście. To Wy dajecie przykład tym, którzy w Was nie wierzą.
Ile mamy przypadków, w których zwykłe rodziny się rozpadają i nie potrafią dać miłości dzieciom. Mamy też wiele przykładów, że osoby homoseksualne okazują wiele miłości i dobroci, zarówno swoim partnerom jak i dzieciom. To powinno być najważniejsze: okazywana miłość, dobroć człowieka, a nie jego upodobania seksualne. To, że ktoś chce zmienić płeć nie umniejsza w nim człowieka, ukazuje jego odwagę i dążenia do tego, by żyć jak sam pragnie, a nie jak ktoś mu narzuca.
Brak akceptacji wynika ze strachu tych ludzi, strachu przed nowym, przed zmianami, z tego, że większość osób z podobnym problemem nie potrafi stawiać tak odważnych kroków jak Wy.
Chcemy, by Wasze doświadczenia posłużyły innym, którzy nie potrafią sobie radzić z problemami dnia codziennego, chcemy im pokazać Wasze sposoby radzenia sobie z wyzwaniami, ze stresem im towarzyszącym. Ale przede wszystkim chcemy pokazać Wam sposoby, które dziedziny nauki, czyli filozofia i psychologia stresu, proponują w konkretnych przypadkach, z jakimi się spotykacie.
Na stronie naszego projektu chcemy Was zapoznać z jego założeniami i przebiegiem.
W podsumowaniu można zapoznać się z analizą, jakiej dokonaliśmy po zakończeniu projektu.
Analizę oparliśmy na Waszych odpowiedziach na pytania zawarte w ankiecie badawczej oraz przebiegu dwóch warsztatów filozoficzno-psychologicznych.
Mamy jeszcze jedną prośbę do was, uczestników naszego projektu, byście na stronie wasze głosy podzielili się z nami waszymi wnioskami, odczuciami, propozycjami odnośnie projektu. Będą to dla nas bardzo cenne uwagi, które pomogą nam w przyszłości jeszcze lepiej przygotować się do kolejnych projektów.